Week 2

"Och nee, het gaat nog wel een week of vier duren voor je zelfs maar zou kunnen zeggen of het goed of slecht gaat. Deze week ging het op en neer. Ze doet wat oefeningen, maar dat gaat haar natuurlijk niet snel genoeg. Ongeduldig en eigenwijs. Wat? Haha, ja, leuk hoor. Dat zal ik inderdaad wel van haar hebben hebben ja. Maar Het zal je maar gebeuren. Zit je plots te revalideren in een verpleegtehuis in een plaats waar je niemand kent. Dus ik denk dat ze daar ook wat last van had. Eenzaam. Je moet toch je plek veroveren in een groep mensen die daar al zat. Maar we waren er vanmorgen even en toen we kwamen zat ze koffie te drinken met wat andere bewoners dus ik denk dat ze de aanpassingshobbel al redelijk genomen heeft. We zien het wel. Het gaat nog lang duren denk ik."

"Ja, ik ben deze week weer begonnen. Nee, bureau en mailbox leeg krijgen, het vakantieverhaal vaak vertellen, dat soort dingen. Nee, het was best een aardige week. We hebben een totaal nieuwe, BNL afgevinkte website, de middelbare school die in hetzelfde pand zit kwam zelf praten over nauwere samenwerking en het goedkopere schoonmaakcontract is ook bijna rond. Landelijke dingen? Gut, ik heb geprobeerd te doorgronden hoe die Lees Meer actie nu precies gaat werken maar daar was zoveel uitvoerig gemail over dat ik de draad wat kwijt raakte. Ik ga wel even op een station rondhangen om te zien of daar een poster te vinden is. Kan ik meteen zien of de reiziger wat met die actie doet. Het leukste dat me verder opviel was eigenlijk die #steunjeboekwinkel actie op Twitter. Mooi. Of ik er aan mee heb gedaan? Nee. Ik zou wel willen maar in Den Helder is zover ik weet geen echte boekwinkel meer. Ja, een stel Bruna's maar daar kom ik eigenlijk alleen om pakjes van Amazon op te halen.
Ik hoorde tijdens een etentje nog wel een aardig, of erg triesterig verhaal. In een bibliotheek kwamen vaak twee Poolse mannen. Internetten. Een medewerker liep op een keer achter ze langs en zag porno op het beeldscherm. De Polen werden aangesproken, openbaar gebouw, voor iedereen zichtbaar enzo. Waarop één van de mannen zei "Ik begrijp het. Maar het is mijn vrouw."

"Ik las eindelijk Soedan van Frans Bieckmann uit. Ik had nog geen boek over Soedan en in dit boek staat weinig over de geschiedenis van het land. Ik kocht het waarschijnlijk te vlug. Het gaat voornamelijk over Darfur en wat de wereld met die crisis deed en doet. Nadat ik over mijn teleurstelling over het ontbreken van verhalen over vroeger gekomen was het eigenlijk wel een fascinerend boek. Bieckmann beschrijft hoe je met zo'n conflict om zou moeten gaan. Dat er veel meer oog moet komen voor het grensoverschrijdende van dergelijke conflicten en hoe ontwikkelingswerk zich zou moeten gaan realiseren dat het vaak om macht gaat. Macht van staten en groepen. En dat je die macht niet kunt negeren als je echt wat wilt veranderen. Mooi boek, vooral het hoofdstuk over het verkokerde denken op Buitenlandse Zaken in Den Haag was boeiend. De ene regeerperiode hoort Darfur bij die groep, de volgende regeerperiode wordt de hele structuur gewoon weer veranderden hoort Darfur weer ergens anders bij. Waardoor kennis wegvloeit en mensen het wiel steeds opnieuw moeten uitvinden".

"We gaan vanavond naar Anthony Joseph & The Spasm Band. Nee, geen idee wat het is maar de laatste tijd zagen we voornamelijk erg serieuze dingen en dit leek wel, vrolijk of zo? Weet ik het. Maar als je alleen naar dingen gaat kijken die je al kent roesten de hersenen ook maar vast. Maar, je hoort de volgende keer nog wel hoe het was."